Niniejsza praca wpisuje się w krąg kilkuletnich badań nad dziejami Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Jest to zarazem pierwsza w polskiej historiografii wojskowej monografia 3. Dywizji Piechoty dowodzonej przez płk. dypl. Tadeusza Zieleniewskiego. Autor przedstawia w niej sytuację polityczno-militarną Polski po katastrofie wrześniowej, przechodząc następnie do omówienia problematyki związanej z odbudową armii polskiej we Francji. Na tym tle ukazany jest proces organizacji i szkolania 3. Dywizji Piechoty, bezmyślna próba dowództwa francuskiego użycia jej w obronie reduty bretońskiej oraz przebieg wycofywania się i ewakuacji po klęsce Francji. Z pewnością interesującym dla czytelnika wątkiem tej pracy będzie również sprawa związana z ciężkimi i niczym nie uzasadnionymi oskarżeniami gen. Władysława Sikorskiego pod adresem dowódcy 3. DP płk. dypl. Tadeusza Zieleniewskiego i jego zastępcy płk. dypl. Józefa Jaklicza.