Niewiele jest książek krytycznych pisanych z podobnym entuzjazmem, erudycją oraz wrażliwością na słowo poetyckie. Metoda krytyczna Tańskiego, który łączy skrupulatność badacza z wrażliwością artysty, polega na próbie wejścia w duchowy świat przywoływanych autorów. Uprawianie krytyki staje się dlań nie tylko obcowaniem z dziełem literackim, ale przede wszystkim autentycznym spotkaniem – poprzez to dzieło – z drugim człowiekiem.