Jestem przekonany, że ta publikacja nie będzie jedynie dokumentacją moich sentymentalnych wspomnień. Nie przeceniam swojej roli. W tym gatunku dziennikarstwa znacznie bardziej ważnym jest ten drugi człowiek. Zdarzało się, zwłaszcza w mojej praktyce radiowej, że nie tylko ja, ale także moi znakomici koledzy wzbijali się na wyżyny kunsztu dziennikarskiego, a rozmówca potencjalnie interesujący i kompetentny na widok mikrofonu dostawał szczękościsku. Piszę o tym, gdyż większość moich rozmów nagrywałem. Na szczęście moi wszyscy rozmówcy byli bywalcami radiowych i telewizyjnych redakcji. Wszyscy byli przecież i są nadal ludźmi z pierwszych stron gazet. Byli i są kamieniami milowymi na mojej drodze życia.

Od Autora