Ta książka jest poradnikiem literackim, poradnikiem „pisania wierszy”. Utrzymana w konwencji popularnej w polskiej prasie kulturalnej „Poczty literackiej”, bo też w tej formule zawarte w niej felietony ukazywały się na łamach tygodnika „Wiadomości Kulturalne”.
      Czy pisania wierszy można kogoś nauczyć? Na pewno można wytłumaczyć, na czym polega zły warsztat literacki, pretensjonalizm estetyczny, wtórność, banał i co w wierszu może okazać się oryginalne, celne lub poruszające. Można podyskutować o wyborze tradycji lub antytradycji, o dobrym smaku i przesłaniach wiersza. Można rozbudzić świadomość literacką, niezbędną dla rozbudzenia wyższych ambicji autorskich.
      Porady Flażoleta z Farlandii są złośliwe i dobroduszne, sympatyczne i ironiczne, zawsze fachowe; to po prostu gawędy o liryce zakreślające szeroki krąg tematów i problemów, które mogą zainteresować nie tylko młodych poetów.
      Książka zawiera „Aneks” – bazę adresową najważniejszych pism drukujących poezję, grup i klubów poetyckich oraz funkcjonujących, cyklicznych konkursów poetyckich. Ten przewodnik może okazać się bezcennym materiałem dla debiutantów, którzy chcą swą twórczość pokazać światu.