Przedmiotem niniejszej pracy jest polityka wschodnia Polski w latach 1989–1991. Pod pojęciem ""polityki wschodniej"" kryją się szeroko rozumiane stosunki Warszawy ze Związkiem Radzieckim, jak i republikami związkowymi, a po puczu Janajewa z państwami powstającymi na gruzach ZSRR. Okres ten skończył nieomal 70-letnie relacje polsko-radzieckie, miał również istotny wpływ na kształtowanie się relacji Warszawy z sąsiadami w okresie późniejszym.