Niniejsza praca pokazuje, że Polski Biały Krzyż był instytucją cywilną – o charakterze organizacji paramilitarnej – która w Wojsku Polskim II Rzeczypospolitej oddała znaczące zasługi w upowszechnianiu oświaty i kultury wśród żołnierzy służby zasadniczej. Zamiarem badawczym było więc wykazanie, że Wojsko Polskie w latach 1919–1939 w szerokim zakresie – obejmującym pomoc materialną i fachową – korzystało ze wsparcia społecznego, w tym przede wszystkim pomocy udzielanej przez PBK.