Przedmiotem pracy jest polityka wyznaniowa państwa pruskiego w stosunku do Kościoła katolickiego w latach 1827-1842. Tematyka pracy dotyczy celów, metod i następstw polityki wyznaniowej Prus zarówno dla samej monarchii Hohenzollernów jak i dla Kościoła katolickiego. Badania szczegółowe powyższych zagadnień skoncentrowane zostały na trzech głównych ośrodkach katolicyzmu w Prusach - Nadrenii, Wielkopolsce i Śląsku. Zasadniczym celem pracy jest wykazanie czy konflikt z Kościołem katolickim w latach 1837-1842 był następstwem absolutystycznego modelu władzy państwowej w Prusach, w jakim stopniu przyczynił się on do kryzysu tego modelu i stymulował pluralizm życia politycznego w okresie poprzedzającym wybuch rewolucji 1848 roku. Pragnę także odpowiedzieć na pytanie, czy i w jakim stopniu postawa Kościoła katolickiego w trakcie trwania omawianego konfliktu sprzyjała zachowaniu polskiej świadomości narodowej na terenach znajdujących się pod zaborem pruskim.