Praca podejmuje zagadnienia związane z dziejami Cerkwi prawosławnej na Dolnym Śląsku w latach 1945-1989, koncentrując się na sprawach napływu wiernych oraz organizacji życia parafialnego. Zakres chronologiczny rozprawy wyznacza – jako punkt wyjścia = zakończenie II wojny światowej, w wyniku której, w różnych okolicznościach, na obszarze Dolnego Śląska znalazła się znaczna liczba wiernych prawosławnych. Rozważania zamyka rok 1989, który był ważną cezurą w politycznych dziejach Polski i zarazem w życiu Cerkwi prawosławnej w Polsce. Upadek bowiem systemu komunistycznego spowodował istotne zmiany w polityce wyznaniowej i w relacjach pomiędzy państwem a Kościołami mniejszościowymi, w tym także z Cerkwią prawosławną.