Tetralogia Adolfa Dygasińskiego. Perspektywa antropologiczna

Adolf Dygasiński to dziwiętnastowieczny pisarz, który współcześnie został już prawie zupełnie zapomniany. W szkołach mówi się tylko o dziełach wielkich realistów, a ich twórczość, choć znakomita, nie reprezentuje przecież całego zbioru pozytywistycznych dylematów. Niniejsza książka jest próbą nowego odczytania tetralogii Dygasińskiego , na która składają się następujące utwory: Na Pańskim dworze, Von Molken, Głód i miłość oraz Na warszawskim bruku. Zostaną tu poruszone także zagadnienia pojawienia się naturalizmu jako kierunku w literaturze i sztuce we Francji, reakcji polskich pisarzy na prąd naturalistyczny, a także asymilacji nowego nurtu w wymienionych utworach Dygasińskiego.

Fragment Wprowadzenia