AZJA-PACYFIK Tom 10 (rocznik)
978-83-7441-592-7/czasopismo/2007/290
zł31.05
Tax included
Oddajemy w Wasze ręce dziesiąty, jubileuszowy tom. Skłania to do wspomnień i refleksji. Pismo powstało w 1998 r. z inicjatywy Krzysztofa Gawlikowskiego, wówczas prezesa Towarzystwa Azji i Pacyfiku i Adama Marszałka, Prezesa Wydawnictwa noszącego Jego nazwisko. Zaproponował on sfinansowanie wydania pierwszego tomu pisma o współczesnej Azji, którego celem miało być przedstawianie przemian i problemów tego regionu świata – odgrywającego coraz bardziej znaczącą rolę. Pismo miało cechować interdyscyplinarne podejście i łączenie teorii z praktyką. Miało ono być przeznaczone nie tylko dla badaczy oraz studentów, ale także służyć osobom rozwijającym współpracę z Azją Wschodnią w różnych dziedzinach. Jak Czytelnicy mogą stwierdzić, zamierzenia te po części udało się zrealizować. Dosyć często na naszych łamach goszczą pracownicy polskiej dyplomacji, bądź inne osoby znające Azję z praktyki i ząjmujące się nią. Staramy się też zamieszczać materiały pomocne dla nich i ułatwiające zrozumienie kultur i społeczeństw Azji Wschodniej, możliwie wolne od euro- i amerykanocentrycznych zafałszowań. Cenimy sobie bardzo współpracę z MSZ i cieszymy się, że wysyła ono nasze tomy do polskich placówek w Azji. Takie od samego początku staramy się publikować na naszych łamach – prace autorów zagranicznych, zwłaszcza Azjatów, prezentujące ich punkty widzenia. Jak pokazała praktyka, nasze pismo odgrywa znacząca rolę, informując też o nowych badaniach i koncepcjach na Zachodzie wprowadzanych przez nas do obiegu naukowego w Polsce. Redaktorem pierwszego tomu był Profesor Sławoj Szynkiewicz, który okreśłił przy dyskusjach z innymi specjalistami – charakter pisma, zaś Wydawnictwo Adam Marszałek zadbało o niestandardową formę. W zasadzie – jak Czytelnicy mogą stwierdzić – formę wypracowaną wtedy utrzymywały kolejne ekipy redakcyjne, chociaż wprowadzały one rozmaite, na ogół drobne, modyfikacje. Uwzględniały one uwagi kompetentnych osób i pojawiające się potrzeby. Tomy 2–6 przygotował zespół: K. Gawlikowski przy pomocy dr Elżbiety Potockiej, tomy 7–8 prof. Adam Jelonek i dr Małgorzata Ławacz, a tomy 9–10 znowu K. Gawlikowski we współpracy z M. Ławacz. Prof. A. Jelonek wprowadził formalne recenzowanie wszystkich zamieszczanych artykułów (wcześniej miało to mniej sformalizowany charakter); zaś za drugiej redakcji K. Gawlikowskiego rozszerzony został zakres tematyczny pisma o Azję Południową, podobnie jak skład Rady Programowej pisma. Mimo zmian ekip redakcyjnych i szerokiego grona Autorów z całej Polski, pismo nasze dość wyraźnie zachowuje oryginalny profil. Należy też podkreślić, że choć firmuje je wciąż Towarzystwo Azji i Pacyfiku, od tomu 9. jest to w istocie inne Towarzystwo. W związku z tym, iż pierwsze, działające w Warszawie, zamknęło swoją działalność (nie wznawiając rejestracji sądowej, która wygasła) w Toruniu utworzono nowe Towarzystwo (z udziałem części członków poprzedniego; którego prezesem wybrano Adama Marszałka. Pojawił się także wtedy nowy patron instytucjonalny: Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej, gdzie obecnie mieści się też Redakcja. Dziękujemy wszystkim naszym dotychczasowym Autorom, współpracownikom i wiernym Czytelnikom, bez których udziału, pomocy i zainteresowania pismo nie przetrwałoby do tomu 10. Chcielibyśmy, aby ich grono dalej się rozszerzało, wraz z rozwojem ośrodków akademickich oraz instytucji zajmujących się Azją Wschodnią i Południową.
Redakcja
AZJA-PACYFIK Tom 10 (rocznik) czasopismo
978-83-7441-592-7/czasopismo/2007/290
Specific References
Oddajemy w Wasze ręce dziesiąty, jubileuszowy tom. Skłania to do wspomnień i refleksji. Pismo powstało w 1998 r. z inicjatywy Krzysztofa Gawlikowskiego, wówczas prezesa Towarzystwa Azji i Pacyfiku i Adama Marszałka, Prezesa Wydawnictwa noszącego Jego nazwisko. Zaproponował on sfinansowanie wydania pierwszego tomu pisma o współczesnej Azji, którego celem miało być przedstawianie przemian i problemów tego regionu świata – odgrywającego coraz bardziej znaczącą rolę. Pismo miało cechować interdyscyplinarne podejście i łączenie teorii z praktyką. Miało ono być przeznaczone nie tylko dla badaczy oraz studentów, ale także służyć osobom rozwijającym współpracę z Azją Wschodnią w różnych dziedzinach. Jak Czytelnicy mogą stwierdzić, zamierzenia te po części udało się zrealizować. Dosyć często na naszych łamach goszczą pracownicy polskiej dyplomacji, bądź inne osoby znające Azję z praktyki i ząjmujące się nią. Staramy się też zamieszczać materiały pomocne dla nich i ułatwiające zrozumienie kultur i społeczeństw Azji Wschodniej, możliwie wolne od euro- i amerykanocentrycznych zafałszowań. Cenimy sobie bardzo współpracę z MSZ i cieszymy się, że wysyła ono nasze tomy do polskich placówek w Azji. Takie od samego początku staramy się publikować na naszych łamach – prace autorów zagranicznych, zwłaszcza Azjatów, prezentujące ich punkty widzenia. Jak pokazała praktyka, nasze pismo odgrywa znacząca rolę, informując też o nowych badaniach i koncepcjach na Zachodzie wprowadzanych przez nas do obiegu naukowego w Polsce. Redaktorem pierwszego tomu był Profesor Sławoj Szynkiewicz, który okreśłił przy dyskusjach z innymi specjalistami – charakter pisma, zaś Wydawnictwo Adam Marszałek zadbało o niestandardową formę. W zasadzie – jak Czytelnicy mogą stwierdzić – formę wypracowaną wtedy utrzymywały kolejne ekipy redakcyjne, chociaż wprowadzały one rozmaite, na ogół drobne, modyfikacje. Uwzględniały one uwagi kompetentnych osób i pojawiające się potrzeby. Tomy 2–6 przygotował zespół: K. Gawlikowski przy pomocy dr Elżbiety Potockiej, tomy 7–8 prof. Adam Jelonek i dr Małgorzata Ławacz, a tomy 9–10 znowu K. Gawlikowski we współpracy z M. Ławacz. Prof. A. Jelonek wprowadził formalne recenzowanie wszystkich zamieszczanych artykułów (wcześniej miało to mniej sformalizowany charakter); zaś za drugiej redakcji K. Gawlikowskiego rozszerzony został zakres tematyczny pisma o Azję Południową, podobnie jak skład Rady Programowej pisma. Mimo zmian ekip redakcyjnych i szerokiego grona Autorów z całej Polski, pismo nasze dość wyraźnie zachowuje oryginalny profil. Należy też podkreślić, że choć firmuje je wciąż Towarzystwo Azji i Pacyfiku, od tomu 9. jest to w istocie inne Towarzystwo. W związku z tym, iż pierwsze, działające w Warszawie, zamknęło swoją działalność (nie wznawiając rejestracji sądowej, która wygasła) w Toruniu utworzono nowe Towarzystwo (z udziałem części członków poprzedniego; którego prezesem wybrano Adama Marszałka. Pojawił się także wtedy nowy patron instytucjonalny: Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej, gdzie obecnie mieści się też Redakcja. Dziękujemy wszystkim naszym dotychczasowym Autorom, współpracownikom i wiernym Czytelnikom, bez których udziału, pomocy i zainteresowania pismo nie przetrwałoby do tomu 10. Chcielibyśmy, aby ich grono dalej się rozszerzało, wraz z rozwojem ośrodków akademickich oraz instytucji zajmujących się Azją Wschodnią i Południową.
Redakcja