Niniejsza książka uczy swoistego podejścia do starych i nowych utworów literackich mijającego stulecia. Proponuje odejście od szkolnych i krytycznoliterackich szablonów interpretacyjnych i umieścić literackie figury wyobraźni we współczesnym życiu myśli o kulturze, stosunkach społecznych i często parszywych momentach ludzkiego losu. Jest wykładem filozofowania, które żywi się obrazami i próbą porządkowania obrazów, ukazujących sens i bezsens świata. Niczego nie przesądza, nie nakazuje i nie zakazuje. Podsuwa jedynie perspektywę myślenia, jak podstawia się drabinę do wejścia na punkt widokowy. Tomasz Mann, Bruno Schulz, Karel Čapek, Samuel Beckett, Jerzy Grotowski, Tadeusz Różewicz, Salman Rushdie i inni dostarczyli autorowi środków do budowania szczebli tej drabiny.