Prezentowana praca podejmuje temat odbioru dzieła Kierkegaarda u schyłku XIX i XX wieku w krajach niemieckiego obszaru językowego, koncentrując się kolejno na trzech zakresach: najwcześniejszym etapie recepcji udokumentowanej w publicystyce, następnie na wybranych tekstach z pogranicza eseistyki i filozofii, które nawiązują do dzieł Kierkegaarda i wreszcie na śladach lektury jego utworów w spuściźnie Franza Kafki. Na temat zbieżności myślowych Kierkegaarda i Kafki pisano już wielokrotnie, nigdy jednak tak klarownie, jak to uczyniła pani Klentak-Zabłocka. Szczególnie odkrywczy wydaje się tu być fragment zajmujący się analizą powieści Zamek, pisany z pozycji wewnętrznego dyskursu tekstowego Kafki z Kierkegaardem.