Książka stanowi bardzo interesującą próbę rewitalizacji aksjologicznej refleksji na użytek współczesnej filozofii kultury. Zakłada się w niej – i słusznie – że wartościowanie leży u podstaw wszelkiego poznania rzeczywistości, a nie tylko u podstaw wszelkiego poznania rzeczywistości, a nie tylko u podstaw działania, że logika poznania świata przyrody bynajmniej nie musi prowadzić do wykopywania przepaści między przyrodoznawstwem a humanistyką. (...) W świetle rozważań autorki żaden porządek wartości, żadna z prób wyjścia z chaosu aksjologicznego nie może pretendować do roli absolutnego ich uporządkowania.
Nie ma tu nic stałego, jest twórczość, ale nie arbitralna, bo zdeterminowana materią procesów z pozoru chaotycznych i prób budowania. Koło historii okazuje się zarazem kołem aksjologicznym i nie da się ono sprowadzić do chaosu emocji poddawanych inżynierii społecznej. Książka zachęca do odpowiedzialnego współmyślenia o tym i to jest jej ogromna wartość poznawcza.
 

Dr hab. Ryszard Wiśniewski, prof. UMK

Autorka wykazuje się znaczną erudycją w zakresie podjętej problematyki. Umiejętnie porusza się ona między różnymi dziedzinami humanistyki badającymi świat ludzkich wartości, przywołuje różne tradycje tych badań i poddaje ich wyniki wnikliwej refleksji. Dlatego też uzyskujemy spójny autorski wywód i możemy poznać własny punkt widzenia Autorki, a zarazem uczestniczyć w dyskusji, w której do głosu dochodzą różne i dalece odmienne stanowiska. Książka jest ważnym przyczynkiem do dyskusji nad współczesnym doświadczaniem i rozumieniem wartości.
Jej publikacja powinna przyczynić się do zintensyfikowania toczącej się dyskusji i wyeksponowania w niej częstokroć słabiej obecnych wątków.
 

Dr hab. Marek Rembierz