Samorząd terytorialny w Polsce i w Europie (doświadczenia i nowe wyzwania)
978-83-7441-888-1/(red.) Joanna Marszałek-Kawa, Alfred Lutrzykow
zł30.19
Tax included
Samorząd terytorialny, we współczesnych demokratycznych społeczeństwach, stanowi istotne ogniwo systemu władzy publicznej. Jego ustrojowa pozycja jest wyrazem idei udziału obywateli i ich organizacji w rozwiązywaniu zadań publicznych. W tym przypadku chodzi głównie o rozwiązywanie problemów życia zbiorowego społeczności terytorialnych (lokalnych, regionalnych).
Terytorialna samorządność to także szczególny owoc ewolucji poglądów na rolę państwa i jego aparatu w życiu nowoczesnego społeczeństwa. Swoistym iunctim zrodzonych na tym gruncie nowych koncepcji ładu społecznego stało się przekonanie, iż demokratyzacja wymaga, w sferze władzy publicznej, autonomicznej aktywności pozapaństwowych instytucji społeczeństwa obywatelskiego. Społecznymi podmiotami specjalnie predysponowanymi do podźwignięcia ciężaru obowiązków wykonywania zadań z zakresu władzy publicznej są struktury samorządowe (samorząd terytorialny, samorząd zawodowy, samorząd gospodarczy).
Historyczne doświadczenia wielu krajów, nie tylko na naszym kontynencie, dowodzą, że zwłaszcza samorząd terytorialny jest zdolny wykonywać, w bardzo szerokim zakresie zadania publiczne mające na celu zaspokajanie potrzeb społeczności lokalnych i regionalnych. W ten sposób dokonuje się trwała, zinstytucjonalizowana demokratyzacja stosunków władzy publicznej, co wpływa bez wątpienia na wzrost wewnętrznej spójności społeczeństwa i poziomu jego identyfikacji z własnym państwem. Społeczności lokalne i regionalne mogą w tych warunkach samorzqdnie, a więc w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, wykonywać ważne zadania publiczne związane z organizowaniem własnego życia zbiorowego i kierowaniem nim. Tym samym urzeczywistnia się idea podmiotowości politycznej obywateli - fundamentalna idea demokratycznego ładu ustrojowego.
fragment Przedmowy
Samorząd terytorialny w Polsce i w Europie (doświadczenia i nowe wyzwania) (red.) Joanna Marszałek-Kawa, Alfred Lutrzykowski
978-83-7441-888-1/(red.) Joanna Marszałek-Kawa, Alfred Lutrzykow
Specific References
Samorząd terytorialny, we współczesnych demokratycznych społeczeństwach, stanowi istotne ogniwo systemu władzy publicznej. Jego ustrojowa pozycja jest wyrazem idei udziału obywateli i ich organizacji w rozwiązywaniu zadań publicznych. W tym przypadku chodzi głównie o rozwiązywanie problemów życia zbiorowego społeczności terytorialnych (lokalnych, regionalnych).
Terytorialna samorządność to także szczególny owoc ewolucji poglądów na rolę państwa i jego aparatu w życiu nowoczesnego społeczeństwa. Swoistym iunctim zrodzonych na tym gruncie nowych koncepcji ładu społecznego stało się przekonanie, iż demokratyzacja wymaga, w sferze władzy publicznej, autonomicznej aktywności pozapaństwowych instytucji społeczeństwa obywatelskiego. Społecznymi podmiotami specjalnie predysponowanymi do podźwignięcia ciężaru obowiązków wykonywania zadań z zakresu władzy publicznej są struktury samorządowe (samorząd terytorialny, samorząd zawodowy, samorząd gospodarczy).
Historyczne doświadczenia wielu krajów, nie tylko na naszym kontynencie, dowodzą, że zwłaszcza samorząd terytorialny jest zdolny wykonywać, w bardzo szerokim zakresie zadania publiczne mające na celu zaspokajanie potrzeb społeczności lokalnych i regionalnych. W ten sposób dokonuje się trwała, zinstytucjonalizowana demokratyzacja stosunków władzy publicznej, co wpływa bez wątpienia na wzrost wewnętrznej spójności społeczeństwa i poziomu jego identyfikacji z własnym państwem. Społeczności lokalne i regionalne mogą w tych warunkach samorzqdnie, a więc w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, wykonywać ważne zadania publiczne związane z organizowaniem własnego życia zbiorowego i kierowaniem nim. Tym samym urzeczywistnia się idea podmiotowości politycznej obywateli - fundamentalna idea demokratycznego ładu ustrojowego.
fragment Przedmowy