Niniejsza praca jest próbą przyjrzenia się zmianom zachodzącym w polityce zagranicznej Waszyngtonu po 1989 roku, ze szczególnym uwzględnieniem polityki unilateralizmu i multilateralizmu. Podjęcie tej problematyki ma na celu wypełnienie luki w literaturze przedmiotu, do tej pory nieomawiającej wnikliwie ewolucji doktryny unilateralizmu w opoce pozimnowojennej.