

Komunikowanie społeczne, interpersonalne, masowe i organizacyjne jest jednym z ważniejszych współczesnych wątków w naukach humanistycznych. Analizy tematyki, pozycji indywidualnych i relacji są ciągle niejasne w poszukiwaniu odpowiedzi na proste pytanie: dlaczego jest tak wiele nieporozumień w kontaktach ludzi, grup, organizacji i społeczeństw? Recenzowana publikacja podejmuje te właśnie wątki, może być więc traktowana jako znaczący wkład w ogólny dyskurs intelektualny świata humanistów. A do tego jest to zaskakująco dobry zestaw tekstów i bardzo wartościowa lektura.
Autorzy z wielu środowisk akademickich, reprezentanci różnych dziedzin nauki, przedstawiają najbliższe im spojrzenia na problem komunikacji społecznej, wartości, interakcji, działań edukacyjnych, poczynając od filozoficznego, kulturowego, poprzez ekonomiczne, socjologiczne, psychologiczne, pedagogiczne, co może wzbogacić działalność edukacyjną w szerokim ujęciu, tak jak ją postrzega redaktor tomu, odwołując się do B. Śliwerskiego „dostarczania uczniom (i wszystkim innym uczestnikom tegoż procesu) okazji do jak najczęstszego prowadzenia dialogu intrapersonalnego i interpersonalnego”.
Komunikowanie społeczne, interpersonalne, masowe i organizacyjne jest jednym z ważniejszych współczesnych wątków w naukach humanistycznych. Analizy tematyki, pozycji indywidualnych i relacji są ciągle niejasne w poszukiwaniu odpowiedzi na proste pytanie: dlaczego jest tak wiele nieporozumień w kontaktach ludzi, grup, organizacji i społeczeństw? Recenzowana publikacja podejmuje te właśnie wątki, może być więc traktowana jako znaczący wkład w ogólny dyskurs intelektualny świata humanistów. A do tego jest to zaskakująco dobry zestaw tekstów i bardzo wartościowa lektura.
Autorzy z wielu środowisk akademickich, reprezentanci różnych dziedzin nauki, przedstawiają najbliższe im spojrzenia na problem komunikacji społecznej, wartości, interakcji, działań edukacyjnych, poczynając od filozoficznego, kulturowego, poprzez ekonomiczne, socjologiczne, psychologiczne, pedagogiczne, co może wzbogacić działalność edukacyjną w szerokim ujęciu, tak jak ją postrzega redaktor tomu, odwołując się do B. Śliwerskiego „dostarczania uczniom (i wszystkim innym uczestnikom tegoż procesu) okazji do jak najczęstszego prowadzenia dialogu intrapersonalnego i interpersonalnego”.