Społeczne i edukacyjne konteksty bezpieczeństwa personalnego i strukturalnego

Oddaję w ręce czytelnika książkę, która jest próbą syntezy moich wieloletnich zainteresowań i działalności badawczej (w tym seminaryjnej, konferencyjnej, publikacyjnej i wdrożeniowej) dotyczącej wzajemnej korelacji i koegzystencji trzech obszarów: społeczeństwa, bezpieczeństwa i edukacji oraz problemów funkcjonujących w ich ramach (każdego obszaru z osobna i na pograniczach pomiędzy nimi). Na rynku wydawniczym w przeciągu zwłaszcza ostatnich dwóch dekad pojawiło się sporo publikacji traktujących o bezpieczeństwie, edukacji na rzecz bezpieczeństwa, różnych formach i typologiach bezpieczeństwa z uwzględnieniem różnych perspektyw psychologicznych, filozoficznych, pedagogicznych, a także wątków społecznych, politologicznych, prawnych czy z zakresu nauk o bezpieczeństwie.  Każda z tych publikacji jest na swój sposób interesująca, przedstawia określoną perspektywę jej autora lub zespołu autorów na dany, szerszy lub węższy zakresowo temat.

     Niniejsza książka jest kolejną z podejmowanych prób czynionych w tym względzie, a w związku z tym kolejną perspektywą. Poruszana w niej problematyka odnosi się bowiem do niezwykle inspirującego, a jednocześnie bardzo złożonego i wielowymiarowego obszaru i skorelowanego z nim zbioru terminów, definicji i kategorii posiadających różne proweniencje i osadzenie w ramach różnych dyscyplin naukowych, a także przypisanych im warsztatów metodologicznych, teoriopoznawczych, czy semantycznych.

     Jej głównym celem nie jest zatem poszukiwanie tzw. „złotego środka” czy dążenie do uspójnienia (w tym osiągnięcia swoistego konsensusu, w rozumieniu jednomyślności czy porozumienia) poznawczego, lecz raczej zwrócenie uwagi na określone aspekty, perspektywy i elementy, bez uwzględnienia których nie sposób zajmować się zagadnieniami funkcjonującymi na styku tych trzech obszarów: społeczeństwa, bezpieczeństwa i edukacji, i to zarówno na płaszczyźnie teoretycznej, jak i praktycznej z uwzględnieniem ich specyfikacji (w tym m.in. bezpieczeństwa personalnego i strukturalnego) oraz aspektów metodologicznych.

      Książka składa się z czterech części. Ze względu na założony jej cel zrezygnowałam z wprowadzenia wielostopniowej struktury, czy niekontrolowanego mnożenia wątków i ujęć. Zadaniem tej książki jest raczej próba porządkowania i syntezowania wielowymiarowości zjawisk i obszarów, nie zaś generowania problemów i komplikowania obrazu. Jej zadaniem jest zatem z jednej strony próba syntezy - czyli łączenia różnych wątków w jedną całość, z drugiej zaś uwzględnienie skorelowanej z nią synergii - czyli traktowanie sumy składników/ elementów jako czegoś więcej niż li tylko ich sumy, a także zwrócenie uwagi na występujące pomiędzy nimi relacje i ich synergiczny charakter, które wzajemnie się uzupełniają poprzez kooperację (współdziałania) i synchronizację (zespolenie). Przyjmując taką perspektywę efektu działań zespołowych nie należy go w żadnym wypadku utożsamiać z sumą efektów działań indywidualnych. Taka perspektywa ma swoje znaczenie i z powodzeniem znajduje swoje zastosowanie na różnych płaszczyznach i w ramach różnych dziedzin badań społecznych od wojska, przez rynek pracy, sport (zwłaszcza zespołowy), sektor bezpieczeństwa, a na edukacji, w tym edukacji na rzecz bezpieczeństwa skończywszy.

                                                                                                                                   Od autora