Kokutai-no hongi w japońskim dyskursie nacjonalistycznym

Poświęcenie uwagi idei kokutai, pełniącej funkcje mitu politycznego, przyczynić się może do uchwycenia specyfiki transformacji sytemu politycznego w nowoczesnej Japonii i konsolidacji świadomości narodowej. Prezentowana książka nie dotyczy wszakże opisu i analizy kokutai w szeroko rozumianym kontekście politycznym i społecznym, lecz ogranicza się do wąskiego przypadku, w którym miała niezwykle istotne znaczenie. Analizowanym przypadkiem jest Kokutai-no hongi (Podstawowe zasady kokutai) - dokument wydany przez japońskie Ministerstwo Edukacji w 1937 roku. W literaturze przedmiotu dotyczącej nowożytnej i nowoczesnej Japonii przeważają prace o historycznym ujęciu problemu, brak natomiast analiz politologicznych oraz kulturoznawczych. Dotyczy to zwłaszcza ideologicznych uwarunkowań japońskiej sceny politycznej, opartej przede wszystkim na idei kokutai [...]. Sytuacja ta wydaje się nieco dziwna, gdyż kokutai stanowiło ideologiczny rdzeń przedwojennej japońskiej polityki, a także podstawę twórczości intelektualistów i artystów ukierunkowanej na konsolidowanie świadomości narodowej Japończyków. Dlatego też wydaje się zasadne zaprezentowanie publikacji poświęconej owej idei w kontekście kształtowania i rozpowszechniania ideologii nacjonalistycznej w Japonii.