Andrzej K. Waśkiewicz – miejsca opuszczone
978-83-7780-560-2/Eugeniusz Kurzawa/2012/220
21,74 zł
Brutto
Andrzej K. Waśkiewicz – ur. 22 czerwca 1941 r. w Warszawie, zm. 11 lipca 2012 r. w Gdańsku. Wybitny krytyk literacki, poeta, historyk literatury, edytor. Od 1967 r. członek Związku Literatów Polskich, a następnie wiceprezes Głównego ZLP. Na Ziemi Lubuskiej mieszkał i pracował w latach 1946–1979. Przybył tu z mamą Janiną (ojciec Błażej zginął w Powstaniu Warszawskim). Najpierw mieszkał w Lubusku, potem we wsi Stary Zagór, następnie w Kożuchowie i Zielonej Górze, skąd w 1979 r. wyprowadził się do Gdańska. Uczęszczał do podstawówek w Lubusku, Starym Zagorze, Dychowie i Kożuchowie, potem do Technikum Rolniczego w Szprotawie (1960). Ukończył Studium Bibliotekoznawcze w Jarocinie (1961) i filologię polską na UAM w Poznaniu (1970). W 1961 r. rozpoczął pracę w bibliotece wojewódzkiej w Zielonej Górze, potem kierował oddziałem „Gazety Chłopskiej”, w 1966 r. przeszedł do czasopisma „Nadobrze”, gdzie pracował aż do wyjazdu na Pomorze w 1979 r. Mimo opuszczenia Zielonej Góry stale utrzymywał kontakty z pozostałą tu grupką przyjaciół i twórców.
Andrzej K. Waśkiewicz – miejsca opuszczone Eugeniusz Kurzawa
978-83-7780-560-2/Eugeniusz Kurzawa/2012/220
Specyficzne kody
Andrzej K. Waśkiewicz – ur. 22 czerwca 1941 r. w Warszawie, zm. 11 lipca 2012 r. w Gdańsku. Wybitny krytyk literacki, poeta, historyk literatury, edytor. Od 1967 r. członek Związku Literatów Polskich, a następnie wiceprezes Głównego ZLP. Na Ziemi Lubuskiej mieszkał i pracował w latach 1946–1979. Przybył tu z mamą Janiną (ojciec Błażej zginął w Powstaniu Warszawskim). Najpierw mieszkał w Lubusku, potem we wsi Stary Zagór, następnie w Kożuchowie i Zielonej Górze, skąd w 1979 r. wyprowadził się do Gdańska. Uczęszczał do podstawówek w Lubusku, Starym Zagorze, Dychowie i Kożuchowie, potem do Technikum Rolniczego w Szprotawie (1960). Ukończył Studium Bibliotekoznawcze w Jarocinie (1961) i filologię polską na UAM w Poznaniu (1970). W 1961 r. rozpoczął pracę w bibliotece wojewódzkiej w Zielonej Górze, potem kierował oddziałem „Gazety Chłopskiej”, w 1966 r. przeszedł do czasopisma „Nadobrze”, gdzie pracował aż do wyjazdu na Pomorze w 1979 r. Mimo opuszczenia Zielonej Góry stale utrzymywał kontakty z pozostałą tu grupką przyjaciół i twórców.