Na stronicach tej książki „wędrówki humanistów” odbywają się w wyobraźni autora. Są to idee zapożyczone (niech będzie z Utopii; które uczeni-humaniści chcieliby wcielać w życie. Życie uczonego jest jednak chlebem, rodziną, zdrowiem, chorobą, udziałem w życiu społecznym, w polityce (jeżeli ona go pociąga). Nie sposób się od tych (przynajmniej niektórych) „ciężarów” uwolnić. Nauka bywa próbą ucieczki od szarego życia; jeżeli się uda, może się stać intelektualną przygodą – zaczyna się wędrówka.

Ze Wstępu