Kłopot pojawia się z określeniem gatunku. Czy jest to mikropowieść? Zbiór opowiadań („prózekrdquo;"")? Poetycka proza przeplatana wierszami? Pewne jest natomiast, że mamy do czynienia z jedną z najbardziej ekscentrycznych i ekstrawaganckich książek wydanych ostatnio; ironiczną, o specyficznym poczuciu humoru, niekiedy wręcz ryzykownym, bawiącą się pojęciem „dobrego smaku” i zarazem przewrotnie podniosłą i erudycyjną. Autor zapewne ma rację. Kiedy mówi, że „nie zdziwi się jeżeli zostanie ogłoszony enfant terrible” młodej literatury.