George W. Bush Jaki człowiek, jaki prezydent?

Snop światła silnie oświetla z góry pole operacyjne. Z sączącej krwią rany wyzierają narządy wewnętrzne. Instrumentariuszka jak inteligentny automat wprawnie podaje kolejne narzędzia. Anestezjolog pogania, bo choremu spada ciśnienie. Wokół jeszcze kilka osób w maseczkach krząta się pracowicie. Nad stanem zdrowia operowanego czuwa cały zespół. Ale tak naprawdę prawie wszystko zależy od chirurga. Od precyzji jego rąk i sprawności mózgu. I to właśnie na niego czeka przed blokiem operacyjnym niespokojna rodzina. Jeśli operacja kończy się sukcesem, będą go razem z właśnie wybudzanym bliskim, wspominać z wdzięcznością przez całe życie. W razie niepowodzenia – to on poniesie odpowiedzialność.
      Żadna inna z lekarskich specjalności nie budzi tak silnych emocji. W przypadku żadnej innej wiedza i umiejętności potrzebne do pracy nie są oddzielone od rzeczywistości „zwykłych śmiertelników” tak wysokim murem. To dlatego jest w chirurgii jakaś magia. Magia, która niezmiennie od lat silnie przyciąga rozpoczynających karierę zawodową lekarzy i potęguje ciekawość medycznych laików. Książka profesora Waldemara Jędrzejczyka szeroko otwiera drzwi do niedostępnego większości świata, w którym podjęte decyzje kreśli się skalpelem. Przyjęta przez autora konwencja autobiografii pozwala prześledzić barwną drogę życiową nietuzinkowego chirurga – od domu rodzinnego na kielecczyśnie, przez studia w Białymstoku, asystenturę w Szpitalu Miejskim w Toruniu, po ordynaturę, a następnie kierownictwo kliniki chirurgii, mieszczącej się w toruńskim Szpitalu Wojewódzkim.