Praca „Dyskurs o kulturze w polskiej myśli politycznej (1939–1945)” stanowi syntetyczne ujęcie rozważań prezentowanych w piśmiennictwie licznych polskich ośrodków politycznych, które miały w większym lub mniejszym stopniu sporo do powiedzenia na temat kultury w latach II wojny światowej. Połączenie warsztatu historyka, posługującego się dość swobodnie kategoriami z zakresu socjologii, filozofii kultury i pedagogiki oraz ogląd politologiczny, wszystko to umożliwiło napisanie monografii dotyczącej dyskursu o kulturze w kontekście polskiej myśli politycznej w latach II wojny światowej.