Polska geografia polityczna wobec problemów i wyzwań współczesnej Polski i Świata. Wybrane problemy
978-83-7780-525-1/(red.) Marcin Wojciech Solarz/2012/206
32,60 zł
Brutto
Wagę geografii, w tym z pewnością geografii politycznej, [...] mocno akcentuje tekst Stanisława Pawłowskiego zamieszczony na łamach „Czasopisma Geograficznego” w początkach 1939 r. Mimo upływu nieco ponad 70 lat od chwili jego publikacji – z polskiej perspektywy przeminięcia dwóch epok i nastania trzeciej – słowa profesora geografii z Poznania wciąż pozostają aktualne, trafne i ważne. „Geografii potrzebuje każdy gospodarujący człowiek, każde nawet najmniejsze i najsłabsze społeczeństwo i każde państwo. Jeżeli o historii mówi się, że jest »mistrzynią życia« – to o geografii należałoby powiedzieć, że jest »kierowniczką życia«. [...] Polityk i w ogóle mąż stanu, wojskowy i administrator, budowniczy i kierownik życia gospodarczego, projektodawca czy twórca szlaków komunikacyjnych, wreszcie wychowawca czy przywódca – wszyscy potrzebują geografii. Przy pomocy geografii rozstrzyga się, przy pomocy geografii propaguje się pewne cele i idee, przy pomocy geografii wreszcie buduje się, stwarza i zdobywa. Kto więc zapomina o geografii w chwilach dla narodu i państwa decydujących, ten może narazić sprawy publiczne na dotkliwe niepowodzenia i bolesne straty”.
Zarówno Polska, jak i jej najbliższe otoczenie międzynarodowe wciąż staje przed wyzwaniami geograficzno-politycznymi. Są one innego rodzaju niż te z przełomu XIX i XX w. czy z pierwszej połowy XX w., ale nie oznacza to, że są nieciekawe, mniej ważne czy w ogóle nieistotne. [...] Wydaje się, że najskuteczniejszą i najtrafniejszą receptę na otwarcie nowego „złotego wieku” polskiej geografii politycznej sformułował jeszcze w 1958 r. Mieczysław Fleszar: „[…] geografia polityczna jako wiedza o państwie w jak najszerszym zakresie, jeżeli miała być wiedzą żywą, kontaktującą się ze społeczeństwem, a przynajmniej z jego oświeconą, czytającą częścią, musiała się zajmować najbardziej palącymi zagadnieniami kraju. Musiała reagować na wypadki zachodzące tak w państwie, jak i wokół niego”. Wystarczy tę receptę dziś zastosować...
Skoro polityka ma zdolność wywoływania olbrzymich emocji społecznych w różnych skalach przestrzennych, od lokalnej po globalną, skoro polityka buduje otaczającą nas rzeczywistość na pewno w nie mniejszym stopniu niż choćby ekonomia, to geografia polityczna także powinna zajmować adekwatne miejsce w rodzinie geograficznej.
Marcin Wojciech Solarz
Polska geografia polityczna wobec problemów i wyzwań współczesnej Polski i Świata. Wybrane problemy (red.) Marcin Wojciech Solarz
978-83-7780-525-1/(red.) Marcin Wojciech Solarz/2012/206
Specyficzne kody
Wagę geografii, w tym z pewnością geografii politycznej, [...] mocno akcentuje tekst Stanisława Pawłowskiego zamieszczony na łamach „Czasopisma Geograficznego” w początkach 1939 r. Mimo upływu nieco ponad 70 lat od chwili jego publikacji – z polskiej perspektywy przeminięcia dwóch epok i nastania trzeciej – słowa profesora geografii z Poznania wciąż pozostają aktualne, trafne i ważne. „Geografii potrzebuje każdy gospodarujący człowiek, każde nawet najmniejsze i najsłabsze społeczeństwo i każde państwo. Jeżeli o historii mówi się, że jest »mistrzynią życia« – to o geografii należałoby powiedzieć, że jest »kierowniczką życia«. [...] Polityk i w ogóle mąż stanu, wojskowy i administrator, budowniczy i kierownik życia gospodarczego, projektodawca czy twórca szlaków komunikacyjnych, wreszcie wychowawca czy przywódca – wszyscy potrzebują geografii. Przy pomocy geografii rozstrzyga się, przy pomocy geografii propaguje się pewne cele i idee, przy pomocy geografii wreszcie buduje się, stwarza i zdobywa. Kto więc zapomina o geografii w chwilach dla narodu i państwa decydujących, ten może narazić sprawy publiczne na dotkliwe niepowodzenia i bolesne straty”.
Zarówno Polska, jak i jej najbliższe otoczenie międzynarodowe wciąż staje przed wyzwaniami geograficzno-politycznymi. Są one innego rodzaju niż te z przełomu XIX i XX w. czy z pierwszej połowy XX w., ale nie oznacza to, że są nieciekawe, mniej ważne czy w ogóle nieistotne. [...] Wydaje się, że najskuteczniejszą i najtrafniejszą receptę na otwarcie nowego „złotego wieku” polskiej geografii politycznej sformułował jeszcze w 1958 r. Mieczysław Fleszar: „[…] geografia polityczna jako wiedza o państwie w jak najszerszym zakresie, jeżeli miała być wiedzą żywą, kontaktującą się ze społeczeństwem, a przynajmniej z jego oświeconą, czytającą częścią, musiała się zajmować najbardziej palącymi zagadnieniami kraju. Musiała reagować na wypadki zachodzące tak w państwie, jak i wokół niego”. Wystarczy tę receptę dziś zastosować...
Skoro polityka ma zdolność wywoływania olbrzymich emocji społecznych w różnych skalach przestrzennych, od lokalnej po globalną, skoro polityka buduje otaczającą nas rzeczywistość na pewno w nie mniejszym stopniu niż choćby ekonomia, to geografia polityczna także powinna zajmować adekwatne miejsce w rodzinie geograficznej.
Marcin Wojciech Solarz