Książka prezentuje zjawisko toposu rycerza w wybranych dziełach Juliusza Słowackiego. Przeznaczona jest dla uczniów klas humanistycznych, studentów polonistyki oraz osób zainteresowanych tematyką rycerską w literaturze. Stanowi kompendium wiedzy o kształtowaniu się wzorca rycerza od starożytności do XIX wieku. Przybliża postać Słowackiego i jego poglądy dotyczące postawy człowieka wobec powinności, jakie nakłada na niego czas, w którym żyje. Dramatopisarz wybiega w swoich rozważaniach poza własną epokę, dlatego na bohatera swoich refleksji wybiera postać ponadczasową – rycerza (notabene pomysł ten bliski jest współczesnym twórcom, także filmowym: Aragorn z Władcy pierścieni czy Batman z Mrocznego rycerza).                           

Teksty z bohaterem-rycerzem interpretowane są w kontekście sytuacji zewnętrznej wpływającej na postawę postaci oraz innych utworów powstałych w zbliżonym okresie, aby pokazać konsekwencję przemyśleń artysty, co pozwala odbiorcy dostrzec motyw na szerokim tle i uświadomić sobie, że problemy poruszane w literaturze zawsze są reakcją na otaczającą pisarza rzeczywistość. W przypadku Słowackiego jego przekonania za-warte w utworach zyskują dodatkowe poparcie w jego listach i innych pismach.     .Pozycja może przydać się uczniom przygotowującym się do matury, zachęcić do śledzenia przemian danego wzorca/motywu i zrozumienia, na czym polega trwałość toposu. Dla innych czytelników będzie przybliżeniem twórczości wielkiego pisarza, która rzutowała na dzieła późniejszych autorów.