Prawa człowieka w polityce zagranicznej rządu Tadeusza Mazowieckiego
978-83-8180-062-4/Przemysław Brzuszczak/2019/202
28,98 zł
Brutto
Praca niniejsza podejmuje problematykę praw człowieka w polityce zagranicznej Polski czasu przełomu. W opracowaniu omówiono rolę etyki w stosunkach międzynarodowych i kształtowanie się
miejsca praw człowieka w porządku międzynarodowym. W tym kontekście szczególną uwagę poświęcono systemowi Narodów Zjednoczonych, konfrontacji międzyblokowej w ramach procesu KBWE oraz podejściu społeczności międzynarodowej do praw człowieka u schyłku zimnej wojny i w pozimnowojennej rzeczywistości.
W odniesieniu zaś do polskich doświadczeń w dziedzinie praw człowieka – przedstawiono stanowisko władz PRL wobec idei praw i wolności oraz ich występowanie w programach opozycji demokratycznej. Następnie ukazano aksjologię rządu Tadeusza Mazowieckiego oraz wewnętrzne i zewnętrzne uwarunkowania polityki zagranicznej RP w sferze praw człowieka. Analizie poddano obecność praw człowieka w myśli i działalności głównych architektów polityki zagranicznej u progu transformacji ustrojowej – Tadeusza Mazowieckiego i Krzysztofa Skubiszewskiego.
Refleksje dotyczące praw ludzkich w dyplomacji wolnej Polski w okresie wrzesień 1989–styczeń 1991 zaprezentowano w niniejszej pracy w sposób sektorowy. I tak – omówiono kategorię praw człowieka w stosunkach Rzeczypospolitej z sąsiadami: z ZSRR i ówczesnymi republikami radzieckimi oraz Niemcami. Uwydatniono podejście Polski do kwestii dążeń narodowowyzwoleńczych w Związku Radzieckim i problemu samostanowienia narodów – „politykę dwutorowości”. Co się tyczy natomiast Niemiec – uwypuklono w pracy zagadnienie zjednoczenia NRD i RFN, praw mniejszości i znaczenia relacji polsko-niemieckich („polsko-niemieckiej wspólnoty interesów”) dla „powrotu do Europy” Polski – państwa w okresie tranzycji. Przedstawiono aktywność Rzeczypospolitej na forach międzynarodowych – ONZ, KBWE i Rady Europy.
„Tekst opiera się na imponująco rozległej bazie źródłowej, na dokumentach, artykułach prasowych epoki, pamiętnikach i wywiadach, ale także na opracowaniach. Materia pracy została dobrze zorganizowana, wywód sprawnie przeprowadzony i rzecz dobrze napisana”
prof. dr hab. Roman Kuźniar
fragment uzasadnienia przyznania I nagrody w VII edycji Konkursu im. Krzysztofa Skubiszewskiego na najlepszą pracę magisterską na temat polskiej polityki zagranicznej
978-83-8180-062-4/Przemysław Brzuszczak/2019/202
Specyficzne kody
Praca niniejsza podejmuje problematykę praw człowieka w polityce zagranicznej Polski czasu przełomu. W opracowaniu omówiono rolę etyki w stosunkach międzynarodowych i kształtowanie się
miejsca praw człowieka w porządku międzynarodowym. W tym kontekście szczególną uwagę poświęcono systemowi Narodów Zjednoczonych, konfrontacji międzyblokowej w ramach procesu KBWE oraz podejściu społeczności międzynarodowej do praw człowieka u schyłku zimnej wojny i w pozimnowojennej rzeczywistości.
W odniesieniu zaś do polskich doświadczeń w dziedzinie praw człowieka – przedstawiono stanowisko władz PRL wobec idei praw i wolności oraz ich występowanie w programach opozycji demokratycznej. Następnie ukazano aksjologię rządu Tadeusza Mazowieckiego oraz wewnętrzne i zewnętrzne uwarunkowania polityki zagranicznej RP w sferze praw człowieka. Analizie poddano obecność praw człowieka w myśli i działalności głównych architektów polityki zagranicznej u progu transformacji ustrojowej – Tadeusza Mazowieckiego i Krzysztofa Skubiszewskiego.
Refleksje dotyczące praw ludzkich w dyplomacji wolnej Polski w okresie wrzesień 1989–styczeń 1991 zaprezentowano w niniejszej pracy w sposób sektorowy. I tak – omówiono kategorię praw człowieka w stosunkach Rzeczypospolitej z sąsiadami: z ZSRR i ówczesnymi republikami radzieckimi oraz Niemcami. Uwydatniono podejście Polski do kwestii dążeń narodowowyzwoleńczych w Związku Radzieckim i problemu samostanowienia narodów – „politykę dwutorowości”. Co się tyczy natomiast Niemiec – uwypuklono w pracy zagadnienie zjednoczenia NRD i RFN, praw mniejszości i znaczenia relacji polsko-niemieckich („polsko-niemieckiej wspólnoty interesów”) dla „powrotu do Europy” Polski – państwa w okresie tranzycji. Przedstawiono aktywność Rzeczypospolitej na forach międzynarodowych – ONZ, KBWE i Rady Europy.