Równowaga gatunków a równowaga społeczna (łowiectwo na Pomorzu Środkowym)

Opracowanie zawiera […] polską perspektywę widzenia i rozumienia łowiectwa oraz możliwości budowania łowieckiego dyskursu myśliwych i niemyśliwych. Jest to także próba odniesienia się do spóźnionego w Polsce posthumanizmu jako wyrazu (i efektu) poglądów pokolenia ’68. Ideologia ta, eksponując zdolność przyrody do samoregulacji, ma duży wpływ na postawy młodych mieszkańców, a głównie młodych kobiet w dużych miastach, i jest w polskich realiach konsekwentnie ignorancka wobec wszelkich argumentów racjonalnego zarządzania zasobami zwierząt dziko żyjących. Przykładem takiej tendencji jest głośny film „Pokot”, do którego nawiązuje jeden z fragmentów książki. W większości tekstów zawarte są odniesienia do regionalnego wymiaru łowiectwa na Pomorzu Środkowym jako obszaru szczególnie sprzyjającego gospodarce łowieckiej. Jest to także region wielu inicjatyw kulturowych propagujących łowiecką ekologię.

W przekonaniu autorów książki skuteczną drogę spotkania się zwolenników i sceptyków lub krytyków łowiectwa stanowi edukacja rozumiana kompleksowo – od etapu wczesnego (przedszkolnego lub wczesnoszkolnego) do studiów akademickich. Tą drogą można osiągnąć konsensus społeczny dla łowieckiej ekologii. Tym bardziej że udało się już uzyskać względną równowagę gatunków dzikiej zwierzyny. Książka jest formą zaproszenia do wymiany poglądów i nie rości sobie prawa do ostatecznych rozstrzygnięć.

Fragment Streszczenia