Dzieło Kazimierza Wolnego-Zmorzyńskiego – wybitnego historyka literatury, medioznawcy, autora licznych prac na temat reportażu – zawiera znacznie więcej ważnych treści niż zapowiada w tytule monografii. Sylwetka twórcza Melchiora Wańkowicza została w niej bowiem zarysowana nie tylko w dwóch wymiarach czy aspektach (reportera i obserwatora), ale również w rolach teoretyka, pisarza, krytyka, „człowieka myślącego” (Maria Dąbrowska). Dodatkowo, w książce swej Kazimierz Wolny-Zmorzyński ukazał rozległe i zróżnicowane, społeczne, polityczne oraz kulturalne tło epoki, w jakiej przyszło żyć, tworzyć i działać Wańkowiczowi oraz jego współczesnym, do których pozytywnie lub negatywnie się odnosi. Autor recenzowanego dzieła nie po-przestaje na charakterystyce dokonań domniemanego czy rzeczywistego „ojca polskiego reportażu” w perspektywie historycznej, ale – co równie istotne – rozważa kwestie teoretyczne, bada związki gatunku z literaturą piękną i całością piśmiennictwa.

 Fragment recenzji wydawniczej prof. zw. dr. hab. Jerzego Jastrzębskiego