Stosunki polsko-ukraińskie. Wojna i współczesność
978-83-7441-880-5/(red.) Joanna Marszałek-Kawa, Zbigniew Karpus/
31,40 zł
Brutto
W ciągu ostatnich kilkunastu lat w Europie nastąpiły ogromne zmiany. Objęły one wiele sfer życia. W polityce międzynarodowej największe z nich dotyczyły wschodniej części starego kontynentu. Nowopowstałe państwa musiały ułożyć swoje stosunki ze „starą” częścią Europy oraz ze sobą. Nie było to łatwe zadanie. Należało przezwyciężyć wiele uprzedzeń oraz działać w kierunku wypracowania nowego scenariusza rozwoju zarówno dla poszczególnych państw, jak i dla całej Europy. W przeszłości stosunki polsko-ukraińskie naznaczone były wieloma problemami. Wynikały one głownie z różnic interesów. Rozpad Związku Radzieckiego, a w jego następstwie uzyskanie rzeczywistej niezależności przez Polskę i Ukrainę w zasadniczym stopniu przyczynił się do nowego ułożenia relacji pomiędzy oboma państwami. Polska i Ukraina jako równoprawni partnerzy przystąpili do budowy tych stosunków na zasadach obowiązujących w świecie demokratycznym. Dokonując przebudowy swych struktur wewnętrznych zarówno w sferze społecznej, jak i gospodarczej nie zapomniano o konieczności wytyczenia nowych celów w polityce zagranicznej. Polskie rządy kierujące krajem po 1989 roku jednoznacznie popierały myśl o konieczności nawiązania jak najbliższych i jak najlepszych stosunków z sąsiadami, a przede wszystkim z suwerenną Ukrainą. Za cel ostateczny uznano nawiązanie partnerstwa strategicznego. Ze strony ukraińskiej można było zauważyć pewne wahanie wśród części elit wywodzących się głównie ze związanej z Rosją wschodniej części kraju. Kolejne wybory parlamentarne na Ukrainie pokazują z jednej strony ogromne trudności, jakie należy przezwyciężyć w wielu sferach życia, a z drugiej szybkie dojrzewanie i uczenie się demokracji przez Ukraińców. Myśląc o przyszłości związków Polski i Ukrainy należy wskazać, że wśród ważkich spraw wymagających głębszej debaty i czekających na pilne rozwiązanie znajduje się trudny dla obu narodów temat wyjaśnienia zaszłości historycznych. Niewątpliwie istotne jest także wspólne określenie kierunku rozwoju w relacjach obu państw. Wydaje się, że niezwykle ważne zadanie na tym polu stoi przed uczonymi, dziennikarzami i twórcami kultury, którzy poprzez swą twórczość mogą dokonać wielkiego dzieła w tym miejscu należy odnotować, że już teraz podejmowane są liczne inicjatywy na tej płaszczyźnie, których celem jest dalsze zbliżenie obu państw i obu społeczeństw. Są już też pierwsze konkretne efekty tych działań. Cenne jest także to, że podobne myślenie prezentują nie tylko politycy, dyplomaci, ale również ukraińscy literaci, poeci i tłumacze. Dowodem na to są wypowiedzi wygłaszane przy okazji różnych spotkań, tych bardziej i mniej formalnych, jak chociażby polsko-ukraińskie seminarium poetyckie w Koszalinie. Tom, który oddajemy do rąk czytelnika, jest drugą z kolei częścią cyklu poświęconego relacjom polsko-ukraińskim. Pierwszy wolumin zatytułowany został Stosunki polsko-ukraińskie. Historia i pamięć. Niniejsza praca zbiorowa ukazuje się zaś pod tytułem Stosunki polsko-ukraińskie. Wojna i współczesność i zawiera teksty autorów polskich i ukraińskich, które można podzielić na dwie zasadnicze grupy. Jedna z nich to artykuły omawiające wydarzenia na Ukrainie z lat 40., czytelnik odnajdzie tu także teksty prezentujące ważne i bolesne losy walki Polaków na Wołyniu w tej części pracy poruszona została także problematyka trudnego sąsiedztwa obu narodów. Na zakończenie tego segmentu pracy, w nieco felietonowym ujęciu, Adam Marolewski przedstawia swoje własne wspomnienie o Ukrainie. Druga grupa artykułów, to teksty, których autorzy odnoszą się głównie do wydarzeń z ostatniego okresu historii Ukrainy, a więc przede wszystkim do czasu pomarańczowej rewolucji, tj. walki o demokratyczne wybory prezydenckie, która miała miejsce pomiędzy 21 listopada 2004 r. a 23 stycznia 2005 r., kiedy to ostatecznie zakończyła się druga tura wyborów. Ponadto, w tej części tomu redaktorzy zamieścili także teksty omawiające powstanie i rozwój polskich stowarzyszeń na Ukrainie oraz prace o charakterze analitycznym zawierające rozważania na temat sposobu przedstawiania stosunków polsko-ukraińskich w polskich podręcznikach i programach nauczania historii opracowanych dla uczniów szkół średnich. Prezentowany tom zamyka artykuł, w którym omówiona została kwestia udziału wojsk ukraińskich w misji stabilizacyjnej w Iraku. Należy, bowiem pamiętać, że w Wielonarodowej Dywizji pod polskim dowództwem w Iraku służyło 1600 żołnierzy Ukraińskich. Zdaniem redaktorów Stosunki polsko-ukraińskie. Historia i pamięć to książka wartościowa, która ma szanse stanowić cenne źródło wiedzy i informacji dla politologów, dziennikarzy, historyków, ale także dla osób zainteresowanych problematyką relacji między oboma narodami.
Fragment Wprowadzenia
Joanna Marszałek-Kawa
Stosunki polsko-ukraińskie. Wojna i współczesność (red.) Joanna Marszałek-Kawa, Zbigniew Karpus
978-83-7441-880-5/(red.) Joanna Marszałek-Kawa, Zbigniew Karpus/
Specyficzne kody
W ciągu ostatnich kilkunastu lat w Europie nastąpiły ogromne zmiany. Objęły one wiele sfer życia. W polityce międzynarodowej największe z nich dotyczyły wschodniej części starego kontynentu. Nowopowstałe państwa musiały ułożyć swoje stosunki ze „starą” częścią Europy oraz ze sobą. Nie było to łatwe zadanie. Należało przezwyciężyć wiele uprzedzeń oraz działać w kierunku wypracowania nowego scenariusza rozwoju zarówno dla poszczególnych państw, jak i dla całej Europy. W przeszłości stosunki polsko-ukraińskie naznaczone były wieloma problemami. Wynikały one głownie z różnic interesów. Rozpad Związku Radzieckiego, a w jego następstwie uzyskanie rzeczywistej niezależności przez Polskę i Ukrainę w zasadniczym stopniu przyczynił się do nowego ułożenia relacji pomiędzy oboma państwami. Polska i Ukraina jako równoprawni partnerzy przystąpili do budowy tych stosunków na zasadach obowiązujących w świecie demokratycznym. Dokonując przebudowy swych struktur wewnętrznych zarówno w sferze społecznej, jak i gospodarczej nie zapomniano o konieczności wytyczenia nowych celów w polityce zagranicznej. Polskie rządy kierujące krajem po 1989 roku jednoznacznie popierały myśl o konieczności nawiązania jak najbliższych i jak najlepszych stosunków z sąsiadami, a przede wszystkim z suwerenną Ukrainą. Za cel ostateczny uznano nawiązanie partnerstwa strategicznego. Ze strony ukraińskiej można było zauważyć pewne wahanie wśród części elit wywodzących się głównie ze związanej z Rosją wschodniej części kraju. Kolejne wybory parlamentarne na Ukrainie pokazują z jednej strony ogromne trudności, jakie należy przezwyciężyć w wielu sferach życia, a z drugiej szybkie dojrzewanie i uczenie się demokracji przez Ukraińców. Myśląc o przyszłości związków Polski i Ukrainy należy wskazać, że wśród ważkich spraw wymagających głębszej debaty i czekających na pilne rozwiązanie znajduje się trudny dla obu narodów temat wyjaśnienia zaszłości historycznych. Niewątpliwie istotne jest także wspólne określenie kierunku rozwoju w relacjach obu państw. Wydaje się, że niezwykle ważne zadanie na tym polu stoi przed uczonymi, dziennikarzami i twórcami kultury, którzy poprzez swą twórczość mogą dokonać wielkiego dzieła w tym miejscu należy odnotować, że już teraz podejmowane są liczne inicjatywy na tej płaszczyźnie, których celem jest dalsze zbliżenie obu państw i obu społeczeństw. Są już też pierwsze konkretne efekty tych działań. Cenne jest także to, że podobne myślenie prezentują nie tylko politycy, dyplomaci, ale również ukraińscy literaci, poeci i tłumacze. Dowodem na to są wypowiedzi wygłaszane przy okazji różnych spotkań, tych bardziej i mniej formalnych, jak chociażby polsko-ukraińskie seminarium poetyckie w Koszalinie. Tom, który oddajemy do rąk czytelnika, jest drugą z kolei częścią cyklu poświęconego relacjom polsko-ukraińskim. Pierwszy wolumin zatytułowany został Stosunki polsko-ukraińskie. Historia i pamięć. Niniejsza praca zbiorowa ukazuje się zaś pod tytułem Stosunki polsko-ukraińskie. Wojna i współczesność i zawiera teksty autorów polskich i ukraińskich, które można podzielić na dwie zasadnicze grupy. Jedna z nich to artykuły omawiające wydarzenia na Ukrainie z lat 40., czytelnik odnajdzie tu także teksty prezentujące ważne i bolesne losy walki Polaków na Wołyniu w tej części pracy poruszona została także problematyka trudnego sąsiedztwa obu narodów. Na zakończenie tego segmentu pracy, w nieco felietonowym ujęciu, Adam Marolewski przedstawia swoje własne wspomnienie o Ukrainie. Druga grupa artykułów, to teksty, których autorzy odnoszą się głównie do wydarzeń z ostatniego okresu historii Ukrainy, a więc przede wszystkim do czasu pomarańczowej rewolucji, tj. walki o demokratyczne wybory prezydenckie, która miała miejsce pomiędzy 21 listopada 2004 r. a 23 stycznia 2005 r., kiedy to ostatecznie zakończyła się druga tura wyborów. Ponadto, w tej części tomu redaktorzy zamieścili także teksty omawiające powstanie i rozwój polskich stowarzyszeń na Ukrainie oraz prace o charakterze analitycznym zawierające rozważania na temat sposobu przedstawiania stosunków polsko-ukraińskich w polskich podręcznikach i programach nauczania historii opracowanych dla uczniów szkół średnich. Prezentowany tom zamyka artykuł, w którym omówiona została kwestia udziału wojsk ukraińskich w misji stabilizacyjnej w Iraku. Należy, bowiem pamiętać, że w Wielonarodowej Dywizji pod polskim dowództwem w Iraku służyło 1600 żołnierzy Ukraińskich. Zdaniem redaktorów Stosunki polsko-ukraińskie. Historia i pamięć to książka wartościowa, która ma szanse stanowić cenne źródło wiedzy i informacji dla politologów, dziennikarzy, historyków, ale także dla osób zainteresowanych problematyką relacji między oboma narodami.
Fragment Wprowadzenia
Joanna Marszałek-Kawa