Praca Jana K. Witczaka, mająca charakter monograficzny, nie tylko wypełnia pewną lukę w nauce polskiej, ale i przynosi wiele cennych konkluzji, które dla dalszych badań historycznych mogą mieć charakter inspirujący. Rzadko się bowiem zdarza czytać pracę tak erudycyjną i dojrzałą, napisaną dobrą polszczyzną. Rozprawa jest wynikiem niezwykle rzetelnej kwerendy źródłowej i bibliograficznej, przeprowadzonej zarówno w Rosji, jak i w Polsce [...], sam zaś tekst ma charakter dynamiczny, ożywiony nierzadko cytowanymi dokumentami. Losy poszczególnych badaczy, ujęte w formie mikroportretów, przedstawione zostały na tle przyśpieszonych przemian, ideologizacji i instytucjonalizacji nauki historycznej, która po przejęciu władzy przez bolszewików rozwijała się pod przemożnym wpływem marksizmu-leninizmu, a od lat 30. XX w. – akże stalinizmu.

Z recenzji wydawniczej
prof. zw. dr. hab. Artura Kijasa