Moje Inflanty

Nie było dotąd na naszym rynku książki o Łotwie - jej historii, kulturze i obyczajach, sztuce i ludziach oraz o jej związkach z Polską. Nasi rodacy nie znają własnej, wielkiej, inflanckiej historii. 130 lat temu G. Manteuffel stwierdził, że Polacy wiedzą mniej o Łotwie niż o Borneo i Sumatrze, czyli najbardziej odległych i egzotycznych krajach. Pozostaje to niestety aktualne także i dziś. Nadal nie wiemy, jak znaleźliśmy się w Tallinie (Rewlu; Dorpacie, Rydze, Dźwińsku i pod Kircholmem. Nie wiemy też, kim byli Rainis i Aspazja, Birons i Vitols, czym są dainy i święto pieśni... Czy ta absencja część naszej historii oraz łotewskiej kultury jest korzystna dla polskiej tradycji intelektualnej? Z takich refleksji zrodziła się potrzeba napisania tej książki przez świadka odradzania się niepodległości kraju i narodu człowieka, któremu jest bliska kultura łotewska. Dlatego traktuje on narrację w sposób ciepły i osobisty, przedstawiając barwne dzieje naszych dawnych Inflant i Kurlandii oraz bogate i szybko zanikające polskie ślady na tamtych ziemiach; ślady, które zaskoczą czytelnika znad Wisły, nieoswojonego z naszym liwońskim i semigalskim dziedzictwem, w tym na przykład z myślą o polskich koloniach w Gambii i na Tobago. Książka prezentuje także kulturę Łotwy oraz tworzących ją ludzi wśród nich członków tamtejszej Polonii, oraz (dla chcących odwiedzić nasze Inflanty) - krótkie informacje bedekerowe. Wyrokiem losu praca czekała na swą publikację 10 lat.