Parlamentarne formy aktywności politycznej ziemiaństwa, ożywione szczególnie po 1926 roku wspólnymi interesami przez zmierzającą w kierunku sanacji stosunków społeczno-politycznych politykę Józefa Piłsudskiego są przedmiotem tej książki. Odsłonięte i pokazane zostały też metody oraz efekty ich działania, jak również motywy, którymi się kierowali w wysiłkach na rzecz zdobycia wpływów na decyzje polityczne i gospodarcze ludzi zasiadających w organach władzy. Zamierzeniem autora było pokazanie roli, jaką spełniali ziemianie w parlamencie Polski lat 1918–1939, nie ograniczając się tylko do analizy wydarzeń historycznych związanych z ich działalnością pozaparlamentarną wcześniej już częściowo zbadaną. Autor podjął się też zadania naszkicowania ich dążeń do uzyskania korzystnych dla całego ziemiaństwa ustaw i zarządzeń.