To kolejna w dorobku Autora praca należąca do gatunku biografii zbiorowych. Tym razem pretekstem do jej napisania była 85. rocznica wojskowego szkolnictwa morskiego. Podjęta została w niej próba spojrzenia na dzieje tegoż szkolnictwa z perspektywy ludzi, którzy przez kilka dziesięcioleci tworzyli naukowy i organizacyjny fundament dzisiejszej Akademii Marynarki Wojennej. Czytelnik otrzymuje do ręki zapis wielogodzinnych rozmów, które Autor odbył z bohaterami tej narracji. Profesorowie, bo rzecz sama w sobie ich dotyczy, współtworzyli uczelnię jako ośrodek kształcenia kadr oficerskich, ale również kształtowali jej wizerunek w środowisku akademickim. Gros z nich rozpoczynało swoją „przygodę"" z wojskiem bezpośrednio po zakończeniu II wojny światowej. Weszli w określony klimat społeczny i polityczny, wobec którego nie mogli zajmować postawy neutralnej. Takie pojęcie nie istniało. Dla jednych gorset wojskowy zdawał się skrojony na miarę, innym z kolei wydawał się zbyt ciasny i trzeba było wielkiej cierpliwości, odwagi i determinacji, aby iść przez życie, nie raniąc własnego sumienia. Czy było to możliwe? Dziś zbyt łatwo czynimy obrachunek z historią, najczęściej na użytek bieżącej polityki. Trudniej jest ją poznać, a jeszcze trudniej zrozumieć. Być może ta refleksja, którą dzielili się Profesorowie, przyczyni się w jakimś stopniu do innego spojrzenia na oksywską uczelnię, jej historię i środowisko akademickie, zawodowo zorientowane na morze.