Konstytucja Stanów Zjednoczonych w kwestii uprawnień wojennych stawia szefa egzekutywy i Kongres w kompetencyjnym sporze. Praktyka wskazuje jednak, że to prezydent, a nie legislatywa jest najważniejszym podmiotem kształtującym politykę wojenną. Prezydenci, lekceważąc zapisy konstytucji i zasłaniając się rzekomą obroną interesów państwa, wiele razy bez wiedzy i zgody legislatywy wysyłali armię poza terytorium USA. Ponadto uprawnienia wojenne mogą przekładać się na sytuację wewnętrzną kraju i życie obywateli amerykańskich, co jest często pomijane. W przeszłości prezydenci, powołując się na istnienie stanu wyjątkowego, ograniczali swobody obywatelskie i powoływali nowe instytucje rządowe.