Autor od bardzo wielu lat kocha i uprawia poezję, z tym że dopiero teraz zdecydował się na opublikowanie reprezentatywnej części swojej twórczości. Ideą przewodnią prezentowanych życzliwemu czytelnikowi utworów jest mówienie i poznawanie: mówienie – myślenie – pisanie poezji w wymagającej dyscypliny słowa oraz stałej analizy i weryfikacji treści formie „białych” sonetów oraz – poznawanie (w ten trudny, ale twórczy i piękny sposób) wartości na trwałe wpisanych w kulturę Zachodu, które trzeba rozpoznawać lub na nowo odkrywać w otaczającym nas świecie. Sonety dotykają różnorodnej problematyki. Znaczna ich część zawiera treści o charakterze religijnym czy też mistycznym, jednakże są wśród nich również liczne refleksje społeczne, kulturowe, a także erotyki. Niezależnie (jednak) od bezpośredniego przedmiotu wiersze te zawsze stanowią próbę przemyślenia problemów, które powinny być istotne dla współczesnego człowieka, aby nie zapomniał, że myśli, przeżywa, odczuwa.