Nie ma takiej miłości...
83-89706-83-0, 978-83-89706-83-6/Andrzej Gnarowski/2007/97
7,25 zł
Brutto
Otwierający nowy zbiór Andrzeja Gnarowskiego wiersz opatrzony mottem z Baudeaire Miłość wieczna i niema jak materia bytu rozpoczyna się od słów Nie ma takiej miłości w cieniu wiecznym/ jak materia bytu… i stawia od razu przed czytelnikiem trudne pytanie i zapowiada, że będzie ich w książce wiele. I to się potwierdza. W dodatku poeta trudności te zwiększa – pytań jest rzeczywiście wiele, a odpowiedzi mniej. No tak… Ale skoro poezja wbrew dawnym mitom nie jest – a przynajmniej nie musi być – próbą opisania świata, mechanizmów nim kierujących, próbą opisania ludzkiej kondycji, uczuć prostych, to być może zadanie ważnego i zmuszającego do refleksji pytania jest dla współczesnego człowieka ważniejsze niż odpowiedź. Współczesna poezja, jeśli jest prawdziwa, czego warunkiem jest skromność, nie narzuca się receptami i diagnozami. Mimo wielu niepowodzeń i rozczarowań ceni swego czytelnika, wierzy w jego inteligencję i wrażliwość i ufa, że wystarczy zadać mu pytanie - a on sam znajdzie na nie odpowiedź: jedyną czyli własną. Francuski klasyk pisze o miłości niemej, zaś polski współczesny poeta zdaje się twierdzić, że nie ma takiej miłości. Zdaje się – bo choć z tego incipitu wypływają kolejne zwrotki wiersza, to w domyśle jest on mocno twierdzący: taka miłość jest.
Marek Wawrzkiewicz
Nie ma takiej miłości... Andrzej Gnarowski
83-89706-83-0, 978-83-89706-83-6/Andrzej Gnarowski/2007/97
Specyficzne kody
Otwierający nowy zbiór Andrzeja Gnarowskiego wiersz opatrzony mottem z Baudeaire Miłość wieczna i niema jak materia bytu rozpoczyna się od słów Nie ma takiej miłości w cieniu wiecznym/ jak materia bytu… i stawia od razu przed czytelnikiem trudne pytanie i zapowiada, że będzie ich w książce wiele. I to się potwierdza. W dodatku poeta trudności te zwiększa – pytań jest rzeczywiście wiele, a odpowiedzi mniej. No tak… Ale skoro poezja wbrew dawnym mitom nie jest – a przynajmniej nie musi być – próbą opisania świata, mechanizmów nim kierujących, próbą opisania ludzkiej kondycji, uczuć prostych, to być może zadanie ważnego i zmuszającego do refleksji pytania jest dla współczesnego człowieka ważniejsze niż odpowiedź. Współczesna poezja, jeśli jest prawdziwa, czego warunkiem jest skromność, nie narzuca się receptami i diagnozami. Mimo wielu niepowodzeń i rozczarowań ceni swego czytelnika, wierzy w jego inteligencję i wrażliwość i ufa, że wystarczy zadać mu pytanie - a on sam znajdzie na nie odpowiedź: jedyną czyli własną. Francuski klasyk pisze o miłości niemej, zaś polski współczesny poeta zdaje się twierdzić, że nie ma takiej miłości. Zdaje się – bo choć z tego incipitu wypływają kolejne zwrotki wiersza, to w domyśle jest on mocno twierdzący: taka miłość jest.
Marek Wawrzkiewicz