"Za podstawowy problem, a zarazem osiągnięcie tej książki, uważam [...] udaną próbę przełożenia niektórych konsekwencji wypływających z myśli Foucaulta, Mouffe, Turnera, Radlińskiej, aby przypomnieć główne inspiracje autorki, na konkretne projekty badawcze. To bowiem badania, które dostarczyły materiału empirycznego do tej książki, czynią wiarygodnymi, a jednocześnie zrozumiałymi wybory, jakich w sferze teoretycznej dokonuje autorka Społeczeństwa i rytuału. Heterotopologia w tym ujęciu, co więcej, zapowiada perspektywę nie tyle interdyscyplinarną, co transdyscyplinarną, i tym samym staje się ważnym głosem w sporze o rytualizację rozumu instrumentalnego w kulturze nowoczesnej."