Prawo Unii Europejskiej. Analiza krytyczna systemu i doktryny
978-83-8019-021-4/Jarosław Sozański/2014/604
41,06 zł
Brutto
Prawo Unii jest niezwykle skomplikowaną dyscypliną ze względu na wielkość jej dorobku prawnego (ponad 90 tysięcy aktów; dynamikę rozwoju oraz złożoną strukturę, co implikuje trudności w jego stosowaniu oraz prezentacji w doktrynie. Traktat z Lizbony dodatkowo zagmatwał mechanizmy i strukturę systemu, czego nie odnotowała dotąd praktyka prawna władz UE i państw członkowskich oraz przedmiotowe publikacje. Ignorują one zwłaszcza wyeksponowaną hierarchicznie nową kategorię – „wartości Unii” oraz powiązane z nimi szeroko ujęte prawa człowieka i ogólne zasady, co fałszuje kształt systemu. Przy osłabieniu kompetencji UE wpływa to negatywnie na spójność i efektywność porządku prawnego, a także implementację i stosowanie prawa. Inną istotną zmianą jest włączenie do traktatów karty praw podstawowych UE, zharmonizowanej z europejską konwencją praw człowieka (EKPC) i orzecznictwem strasburskim, połączone z (niewykonanym dotąd) obowiązkiem przystąpienia Unii do EKPC. Otwarcie porządku UE na prawo międzynarodowe oraz system ONZ i innych organizacji dodatkowo osłabia autonomię systemu UE. Takie zniekształcanie acquis, biorące się chyba z pragmatyzmu władz unijnych, prowokuje duże szkody dla Unii i jej obywateli. Niniejsza publikacja, dająca szeroki zarys zagadnienia oraz ukazująca główne słabości instytucji i systemu UE, a także odnośnej doktryny, kierowana jest do licznego kręgu odbiorców, w tym też do władz Unii, a ze względu na obowiązek stosowania prawa Unii w RP – do naszych urzędników, sędziów i prokuratorów. Powinna również uzupełniać lub zastępować tradycyjne podręczniki akademickie.
Prawo Unii Europejskiej. Analiza krytyczna systemu i doktryny Jarosław Sozański
978-83-8019-021-4/Jarosław Sozański/2014/604
Specyficzne kody
Prawo Unii jest niezwykle skomplikowaną dyscypliną ze względu na wielkość jej dorobku prawnego (ponad 90 tysięcy aktów; dynamikę rozwoju oraz złożoną strukturę, co implikuje trudności w jego stosowaniu oraz prezentacji w doktrynie. Traktat z Lizbony dodatkowo zagmatwał mechanizmy i strukturę systemu, czego nie odnotowała dotąd praktyka prawna władz UE i państw członkowskich oraz przedmiotowe publikacje. Ignorują one zwłaszcza wyeksponowaną hierarchicznie nową kategorię – „wartości Unii” oraz powiązane z nimi szeroko ujęte prawa człowieka i ogólne zasady, co fałszuje kształt systemu. Przy osłabieniu kompetencji UE wpływa to negatywnie na spójność i efektywność porządku prawnego, a także implementację i stosowanie prawa. Inną istotną zmianą jest włączenie do traktatów karty praw podstawowych UE, zharmonizowanej z europejską konwencją praw człowieka (EKPC) i orzecznictwem strasburskim, połączone z (niewykonanym dotąd) obowiązkiem przystąpienia Unii do EKPC. Otwarcie porządku UE na prawo międzynarodowe oraz system ONZ i innych organizacji dodatkowo osłabia autonomię systemu UE. Takie zniekształcanie acquis, biorące się chyba z pragmatyzmu władz unijnych, prowokuje duże szkody dla Unii i jej obywateli. Niniejsza publikacja, dająca szeroki zarys zagadnienia oraz ukazująca główne słabości instytucji i systemu UE, a także odnośnej doktryny, kierowana jest do licznego kręgu odbiorców, w tym też do władz Unii, a ze względu na obowiązek stosowania prawa Unii w RP – do naszych urzędników, sędziów i prokuratorów. Powinna również uzupełniać lub zastępować tradycyjne podręczniki akademickie.