Mity. Historia. Polityka
978-83-7611-815-4/Andrzej Sepkowski/2011/339
33,81 zł
Brutto
Niniejsza książka będąca zbiorem szkiców jest niejaką próbą odpowiedzi na wiele pytań, jakie rodzą poczynania „władców symboli” kreujących w naszym czasie politykę historyczną. Próbując zawładnąć tą częścią wyobrażeń zbiorowych, jaką są wizje przeszłości czynią to tak, że potwierdzają nie tylko starą prawdę, iż fakty są święte, ale interpretacja dowolna. Zbyt często dokonują z pozoru kontrolowanej selekcji tych faktów, ale jeśli odrzucimy pozory, możemy zauważać, że taka selekcja zrywa ciągłość procesów historycznych, pozwala na zaczernianie białych plam, ale i tworzenie nowych. Interesują ich tylko fragmenty historii najnowszej, jakby pamięć zbiorowa ograniczała się tylko do nich i mityzując je próbują przekonywać, że znowu jest to jedyna i słuszna interpretacja. Ta jedyna i słuszna służyć ma doraźnym celom, legitymizować poczynania i usprawiedliwiać je. […] Ten zbiór, poprzedzony krótkimi rozważaniami o mitach, symbolach, ideologiach, nie jest próbą obrazoburczej prowokacji. Nie mówimy o niczym nadto, co zostało powiedziane czasami wiele razy. Jest to próba pokazania nas takimi, jakimi chyba byliśmy, próba podjęta z przekonaniem, że trzeba nam historii zwyczajnej, rzec by można normalnej.
Mity. Historia. Polityka Andrzej Sepkowski
978-83-7611-815-4/Andrzej Sepkowski/2011/339
Specyficzne kody
Niniejsza książka będąca zbiorem szkiców jest niejaką próbą odpowiedzi na wiele pytań, jakie rodzą poczynania „władców symboli” kreujących w naszym czasie politykę historyczną. Próbując zawładnąć tą częścią wyobrażeń zbiorowych, jaką są wizje przeszłości czynią to tak, że potwierdzają nie tylko starą prawdę, iż fakty są święte, ale interpretacja dowolna. Zbyt często dokonują z pozoru kontrolowanej selekcji tych faktów, ale jeśli odrzucimy pozory, możemy zauważać, że taka selekcja zrywa ciągłość procesów historycznych, pozwala na zaczernianie białych plam, ale i tworzenie nowych. Interesują ich tylko fragmenty historii najnowszej, jakby pamięć zbiorowa ograniczała się tylko do nich i mityzując je próbują przekonywać, że znowu jest to jedyna i słuszna interpretacja. Ta jedyna i słuszna służyć ma doraźnym celom, legitymizować poczynania i usprawiedliwiać je. […] Ten zbiór, poprzedzony krótkimi rozważaniami o mitach, symbolach, ideologiach, nie jest próbą obrazoburczej prowokacji. Nie mówimy o niczym nadto, co zostało powiedziane czasami wiele razy. Jest to próba pokazania nas takimi, jakimi chyba byliśmy, próba podjęta z przekonaniem, że trzeba nam historii zwyczajnej, rzec by można normalnej.