Dotychczasowa wiedza na temat dziejów „ARTOS” -u, nie oparta o wyniki naukowe, jest zróżnicowana, często bałamutna. Z jadnej strony instytucja ta oceniana była jako symbol miałkiej artystycznej rozrywki, stanowiącej dla artystów przysłowiową chałturę, czyli zarabianie znacznych jak na ówczesne lata pieniędzy przy minimalnym wysiłku artystycznym. Z drugiej zaś – są informacje, że „ARTOS”, docierając do najodleglejszych miejscowości w kraju, w tym także do niewielkich szkół i świetlic, propagowal tam ważne wartości estetyczne związane z kanonem upowszechniania muzyki, teatru i literatury. Przebadaniu podlegała również ocena miejsca omawianej instytucji w stalinowskiej polityce indoktrynacji i agitacji. […] Badania dr Miernik dotyczące POIA „ARTOS” maja charakter w znacznym stopniu pionierski, konstruktywny, uzupełniają wiedzę na temat tego obszaru dziejów powojennej Polski. Stanowią też przyczynek do analizy postaw środowisk twórczych w zaznaczonych latach.