Prezentowana książka jest dużym esejem filozoficznym, w którym autor, opierając się na swej erudycji, stara się sformułować własne stanowisko filozoficzne. W pewnym sensie można by stwierdzić, że rozprawa napisana jest w charakterystycznym dla współczesnej eseistyki stylu: autor w swych analizach skupia się na aktualnym kształcie pytań filozoficznych, nie poszukując ich ścisłego umiejscowienia historycznego. Książka odznacza się oryginalnością poglądów i przystępnością prezentacji. Dla wielkiej rekapitulacji dziejów kultury, którą jest w sumie ta książka, autor dysponuje nie tylko fantastyczną erudycją z dziedziny: filozofii, historii religii, psychologii, doktryn społecznych, ruchów politycznych. Rozporządza przede wszystkim ogromną przenikliwością, ostrością analizy, zdolnością do nakreślania szerokich horyzontów, w których porządkują się zjawiska, kulturą humanistyczną pozwalającą na wiązanie rzeczy pozornie niezależnych, wrażliwością estetyczną tropiącą zalążki zła w konstrukcjach ideowych.