

„Jako wytrawny poeta Jeżewski [...] proponuje czytelnikowi utwory pogłębione w treści, dotyczące nie tylko psychologii i filozofii malarstwa, ale też jego genealogii i aksjologii, żywej prawdy wszelkiej sztuki, wywodzącej się z samej struktury bytu, począwszy od boskiego aktu stworzenia, tajemnicy Boga. Już pierwszy wiersz zbioru, Rublow, wprowadza nas w tę metafizyczną aurę, gdyż zaczyna się mottem z dzieła Corpus Hermeticum: »Jeśli nie uczynisz się równym Bogu, nie zdołasz pojąć Boga...«.Wiersz dotyczy tego, co w świecie widzialne i niewidzialne, nieustannej przemienności zjawisk i wartości [...]. Autor stara się odczytywać z obrazów najintymniejsze intencje i najsubtelniejsze przesłania artystów, stając się ich werbalnym przewodnikiem, wyrazicielem zasadniczych idei w nich zawartych. Tematyka malarstwa od renesansu i baroku po klasycyzm i romantyzm w znacznej mierze dotyczy motywów religijnych, dlatego w wierszach dominuje sens teologiczny, często eschatologiczny. Najpełniej wszakże talent poetycki Jeżewskiego wyraża się w relacjach z malarskich dramatów, w zapisach ich znaczeń katastroficznych, w sondowaniu czarnych dziur istnienia...”.
Adriana Szymańska, fragment recenzji („Nowe Książki” 2013, nr 7)