Monografia Doroty Kubackiej-Jasieckiej nawiązuje do jej dotychczasowego dorobku naukowego dotyczącego problematyki kryzysu emocjonalnego i interwencji kryzysowej prowadzonych od lat 90. XX wieku. Autorka (...) wykracza poza obszary pomocy psychologicznej i wsparcia psychologicznego ku działaniu na rzecz dobra, nie tylko jednostki, lecz także środowiska (...), inicjowania zarówno zmian indywidualnych, osobistych, jak i przemian społeczno-politycznych. (...) Zdaniem autorki działalność interwencyjna powinna brać pod uwagę (...) również oczekiwania społeczne. (…) Wy-mienia specyficzne cele interwencji kryzysowej, a mianowicie: ponoszenie odpowiedzialności (również za innych) oraz podejmowanie działań na rzecz życia i zdrowia społeczności. Interwencja kryzysowa (...) kieruje się szczytnymi hasłami i wartościami: sprawiedliwością, tolerancją społeczną, poszanowaniem dla praw człowieka i demokracji. Powiązana jest z edukowaniem społeczeństwa i zmierza do wzrostu zaangażowania obywatelskiego młodego pokolenia.   

Fragment recenzji dr hab. Barbary Pileckiej, prof. em. UJ