Książka, oparta na bogatej bazie źródłowej, dotyczy problematyki prowadzonego w Polsce w latach 1921–1926 wielopłaszczyznowego planowania wojennego, mającego na celu przygotowanie państwa na wypadek zagrożenia jego bezpieczeństwa oraz stworzenie optymalnych warunków do użycia sił zbrojnych. Jest to pierwsza tego typu monografia w polskiej historiografii wojskowej.